Elementy wbudowane to takie, które zajmują tylko przestrzeń ograniczoną znacznikami HTML definiującymi element, zamiast przerywać przepływ treści.
Wbudowane elementy HTML są zwykle używane do dodawania określonej treści wewnątrz tagu HTML. Na przykład wewnątrz akapitu tekstu (a tag) możesz pogrubić część tego tekstu, dodając <strong>znacznik, lub możesz dodać hiperłącze ze <a>znacznikiem.</a></strong> <strong><a>Jest to najczęstsza treść wbudowana w HTML, ale mogą to być również ikony czcionek lub <span>niestandardowe style.</span></a></strong>
Oto <span>tag w tytule nagłówka 1:</span>
<h1 class="elementor-heading-title elementor-size-default"> WordPress plugin with <span class="main-pink">neural automatic translation</span> </h1>
Wbudowana treść HTML jest uważana za skomplikowaną w obsłudze przez narzędzia do automatycznego tłumaczenia. Domyślnie jest przegrupowywany jako pojedyncze zdanie, aby zachować kontekst treści, a następnie tłumaczony i przegrupowywany na różne sposoby w zależności od języka.
Możesz zmienić to zachowanie za pomocą reguły tłumaczenia HTML „Ignoruj w tekście”.
Reguła „ignore inline” HTML translacji to reguła globalna, która pozwala uniknąć traktowania treści tagu HTML jako pojedynczego tagu, ale zachować każdy element inline i przetłumaczyć go oddzielnie.
Jak to ciekawe? Zwykle, biorąc pod uwagę potencjalną utratę jakości tłumaczenia, tak nie jest, ale ta zasada jest stosowana głównie w celu uniknięcia konfliktu z bardzo egzotyczną treścią w tekście.
Aby dodać taką regułę, połącz się z nawigacyjnym Linguise > kliknij Reguły > Dodaj nową regułę.
Będziesz wtedy mógł dodać szczegóły wymiany, głównie:
